അരുവിപ്പുറത്തു നിന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ

അരുവിപ്പുറത്തു നിന്നു
തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ

(രണ്ടു സുഹൃത്തുക്കൾക്കൊപ്പം അരുവിപ്പൂറം സന്ദർശിച്ചിരുന്നു

കഴിഞ്ഞദിവസം.സമയംനട്ടുച്ച. നെയ്യാറിപ്പോഴും

ഒന്നുമറിയാത്തതു പോലെ ഒഴുകുന്നു.....)

ചുട്ടുപൊള്ളുന്നീ മണൽ-
        ത്തിട്ടതൻ താഴെക്കുളിർ-
ക്കുത്തൊഴുക്കിനെ നോക്കി
       നിർന്നിമേഷരായ് നിൽക്കേ,
സഞ്ചിതോല്ലാസം നദി
       പുഞ്ചിരിക്കയോ? കല്ലിൽ
കുഞ്ഞലക്കയ്യാൽത്തല്ലി
       സൗമ്യമായ് പാടുന്നുവോ?

വന്നുപോയൊരാളെന്റെ
       ജന്മഭാഗ്യമായിടാം
സിന്ധു ഗംഗയേക്കാളും
       പുണ്യമെന്നിലേൽപിക്കാൻ!
കാലമോ, മഹാ മൗന
      മൗഢ്യമാണ്ടധോമുഖ-
ക്കാളിമയ്ക്കിണങ്ങിയ
      രൂപഭാവമായ് നിൽക്കേ,
രൂഢമായ് വളർന്നിടും
      കൂരിരുൾക്കയത്തിലെ
ക്കീഡമായ് ജനിച്ചു ജീ-
      വിച്ചവർക്കൊരാൾ ഗുരു
നിർഭയം, നിരാലംബർ-
      ക്കൊക്കെയും പിടിച്ചെഴു-
ന്നേൽക്കുവാൻ കാതൽക്കരു-
      ത്താർന്നു നിൽക്കുന്നൂ ദൃഢം.

എന്മടിത്തട്ടിൽ നീണ്ട
      നിദ്രായാർന്നെഴും വെറും
കല്ലുമായ് ക്കരുത്തിന്റെ
     വന്മതിൽ പണിഞ്ഞൊരാൾ.
വന്നു നിൽക്കുന്നൂ കാല,
     മെത്രമേൽ വളർന്നു നാം
മുന്നിലായ് വഴിത്താര
     തീർത്തു നതന്നതാം വെട്ടം
പ്രോജ്വലിപ്പിക്കാൻ നിര-
     ന്നൊട്ടുപേർ, നവോത്ഥാന
ജ്വാലകൾ പകർന്നെത്തി-
     ക്കാത്തു വച്ച സ്വാതന്ത്ര്യം
ഇങ്ങിതാ മഹായാന
      ജന്മമേറ്റിടം, തെളി-
മങ്ങിടാതനർഗ്ഗളം
      നീരൊഴുക്കുമായ് നില്പൂ.

ഞങ്ങളൽഭുതാദരാൽ
     പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കവേ
വന്നലയ്ക്കുന്നൂ നെയ്യാർ
     ചന്ദനക്കുളിർസ്പർശം.