ബോഡി

ബോഡി

വഴിപിരിഞ്ഞിന്നൊരാൾ പോയീ, മടക്കമി-

ല്ലിനിയാത്രയെങ്ങോ നിനച്ചു നോക്കേ,

വഴി വകഞ്ഞെത്തുന്നു; ‘ബോഡി‘ കുളിപ്പിച്ചു

ധവളവസ്ത്രത്തിൽ പൊതിഞ്ഞു കെട്ടി!

എവിടെയോ പോയ്മറഞ്ഞപ്പരേതന്റെ പേർ

ശവ‘മെന്നു മാത്രമായ് തീർന്നതെന്തേ?

നിയതമായുള്ളതാരെ,ന്തെന്ന ചിന്തയിൽ

ഭയമോടെ ഞാനെന്നെയുറ്റു നോക്കീ!

ഇവിടെ ഞാനുണ്ടെന്നു പറയുവാനുള്ളതീ-

യുടലോ, വിചിത്രമീ യന്ത്രമോ ഞാൻ?

ഒരു കൊടും കാടിന്റെ വള്ളിപ്പടർപ്പു പോൽ

ധമനികൾ, സിരകൾ വരിഞ്ഞു ചുറ്റി-

പ്പടരുന്ന രക്തതുടുപ്പും കുതിപ്പുമോ-

യിവിടെയെൻ സാന്നിദ്ധ്യമായി വെൽവൂ?

ഇനിയില്ലയിങ്ങോട്ടു യാത്ര,യദ്ദേഹമോ

ചിതയിലായ്; തീയായ് വെളിച്ചമായി-

പ്പടരുന്നു; ചിന്തയിൽ കത്തിത്തെളിക്കുന്ന

പുതു നിലാ നോക്കി ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചൂ!

ഇവിടെ നീയുണ്ടെന്നു പറയുവാൻ നട്ടിട്ട

പലതുമായ് വന്നു നീ പോയതത്രേ!

ദയ, വിരോധം, ധാർഷ്ട്യ, ദുരഭിമാനം,സ്നേഹ-

ഭയ,ഭക്തിരൂപം ധരിച്ചു നീയോ

മരുവുന്നു; ഹേ, നിന്റെ ചിരിയായ്, കരച്ചിലായ്

ഉരുവിടും വാക്കും, വചസ്സുമായി-

ട്ടപരന്റെ ബോധമായ് നിന്നു നീ; ബാക്കിയാ-

മുടലോ വിചിത്രമാം തോടു മാത്രം!

ഇരുളുന്ന സന്ധ്യയിൽ പൊട്ടിപ്പൊലിഞ്ഞിതാ

ചിതയൊടുങ്ങുന്നൂ, വിലാപമറ്റൂ;

വിവിധരൂപങ്ങളിൽക്കേറിയിറങ്ങി ഞാൻ

എവിടെയെൻ പ്രജ്ഞയെന്നമ്പരന്നൂ!